Święta Rita
Antoni i Amata Lotti posunięci w latach byli
i cudu narodzin swej jedynej córki doświadczyli.
W 1381 r. w Roccaporena we Włoszech ich dziecko na świat przychodzi
i nadzieja na posiadanie potomstwa ubogich górali nie zawodzi.
Na chrzcie świętym imię Margherita otrzymała, a rodzina Ritą ją zwała.
Rita to perła ukochana od Boga nam dana.
Dziecię dobre i posłuszne służbę Bogu planuje,
a rodzina jej plany krzyżuje.
Za mąż wcześnie wydaje
i Rita matką dwóch synów zostaje.
Życie małżeńskie trosk i upokorzeń jej nie szczędzi,
a mąż awanturnicze życie pędzi.
Z rąk wrogów politycznych ginie
więc matkę kolejna troska nie minie.
Synowie chcą pomścić morderców ojca,
a Rita modli się do końca.
By zbrodni nie dokonali
i krwią się nie skalali.
Zaraza śmierć im szykuje,
Rita do klasztoru Augustynek wstępuje.
Święty Jan i Święty Augustyn jej dopomagają
i za fortę klasztorną doprowadzają.
W zaciszu klasztornej celi modli się, pości, umartwia,
wyprasza łaski potrzebującym i modlitewnego wsparcia oczekującym.
Pan Jezus z krzyża cierń ze swej korony jej posyła
i tym samym cierpienie zsyła.
Przez 15 lat cierń rani jej czoło,
a wszyscy widzą to wkoło.
Ona za nie dziękuje szczerze
i o jeszcze większe zanosi pacierze.
W opinii świętości w wieku 67 lat umiera,
jej ciało cedrowa trumna zawiera.
W 1628 roku zostaje beatyfikowana,
a w 1900 kanonizowana.
Czczona w całym katolickim świecie pozostaje
i z symbolem róży złączona zostaje.
Róże ze względu na piękno kwiatu jak i na obecność kolców- cierni
życie Maryi i niektórych świętych ( św. Teresy z Lisieux,
św. Jana Diego, św. Franciszka) symbolizują
i na ich związek z męczeństwem Chrystusa wskazują.
Kult Rity był i jest wieki,
pomocy od niej oczekuje pielgrzym wszelki.
Róże na nabożeństwa ku jej czci zanosi
i o wstawiennictwo świętej prosi.
Polacy również jej relikwie mają,
w Krakowie, Wrocławiu, Zabrzu, Rzeszowie
w świątyniach je skrywają
i należną cześć oddają.
22 maja wspomnienie liturgiczne Świętej przypada
i nam pamiętać o tym wypada!
Teresa Saj